کد مطلب:39849 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:30

گنجینه پرسمان » تاريخ و سيره

چرا فرزندان آدم ( عليه السلام ) و حوا براي گناه آن دو ، بايد از بهشت بي بهره بمانند؟

در پاسخ بايد به چند نكته توجّه كرد :
اوّل ؛ كار حضرت آدم ( عليه السلام ) و حوا ، گناه نبوده ، بلكه ترك اَولي بوده است .
دوّم ؛ بهشتي كه آن دو بزرگوار از آن رانده شدند ، بهشت ابدي اخروي نبوده است ؛ زيرا در بهشت ابدي شيطان و وسوسه هايش وجود ندارند . وقتي آدم ( عليه السلام ) - كه مسجود فرشتگان بود و چنان شأني والايي داشت - براي ترك اولي از بهشت رانده شد ، حالِ فرزندان آن بزرگوار كه به دليل داشتن انتخاب و آزادي ، در معرض وسوسه هاي شيطان و ارتكاب معاصي اند ، معلوم است .
سوّم ؛ فرزندان آدم و حوا مي توانند با فرمانبرداري از اوامر الهي و توبه از نافرماني ها ، شايستگي رفتن به بهشت ابدي را كسب كنند ، يا در اثر كفر و سركشي ، اين شايستگي را از دست دهند كه در اين صورت ، محروميّت آنان از بهشت و نعمتهايش در اثر كفر و سركشي خود آنان خواهد بود .